zondag 16 december 2012

Thuis ben je vaak van alle gemakken voorzien. Diepvriezer, koelkast, wasmachine, koffiezetapparaat....

Meestal is de diepvriezer en koelkast thuis goed gevuld. Wanneer je besluit om je rugzak te pakken en van de natuur te genieten, kun je niet zoveel meenemen. Dan is het zaak je etenswaren zo te kiezen dat je met de weinige ingredienten toch iedere keer een andere maaltijd tovert.

Nu kun je gerust die maaltijdzakken halen bij de buitensportzaak (sommige zijn verrassend goed van smaak), maar ik vind buitenkoken met ingredienten van onderweg en wat basis in de rugzak een heerlijke culinaire combinatie. In het voorjaar is er daslook (smaakt heerlijk door een salade), de brandnetel (ietswat spinazie-achtig) is er bijna het hele jaar door. Wat paddestoelen die met hun bijzondere smaak een waardevolle aanvulling zijn. Eikels die voor de koffie zorgen.  Meer dan genoeg om op te noemen, voor je het weet zie je het bos aan voor een supermarkt.

Pasta en rijst zijn goede basisingredienten, ook aardappelen kun je prima meenemen en zijn een goede vulling voor een suddergerecht. Een goed sudderpannetje is stiekem toch mijn favoriet, slowfood bij een activiteit waarbij ik lekker kan onthaasten, een sudderpot laat de smaken heerlijk samensmelten tot een goddelijke maaltijd (iets voor een volgende blog).

Soms heb je gewoon ordinair trek in pizza en dan ben je geneigd even het gsmmetje te pakken. Maar welke bezorger durft nog het bos in ?

Helaas dan wordt het toch maar ... gewoon zelf maken. Pitabroodjes, potje pastasaus, wat ham of chorizo en natuurlijk wat lekkere kaas. Pitabroodjes zijn ook een prima vervanging voor brood of bannock, even vullen met kaas en (gevriesdroogde) bieslook, roosteren tot de kaas gesmolten is en de buitenkant goudbruin... Maar deze keer is het pizza.

 
Snij de plakken chorizo of -ham in vierkantjes. Smeer 2 eetlepels pastasaus op het pitabroodje. Strooi wat kaas over de pastasaus en vervolgens de topping (choriza of ham dus). Buitenkoken vereist wat meer geduld dan thuis het eten koken.

Om je pizza te bereiden heb je 3 mogelijkheden;

- Op een steen tussen hete kooltjes (5-10 minuten), let op de kaas die moet goed gesmolten zijn.
- Aan de rand van het vuur, regelmatig de pizza draaien, wederom is de kaas een goede indicator. Deze methode duurt wat langer.


- Oventje maken. Dit kan bijvoorbeeld met platte stenen en zand. Makkelijker is 2 mestins die je over elkaar kan klappen of een mestin met deksel. Pannetje met deksel. Ongeveer 8-15 minuten.


Als buitenkok weet je dat kooktijden kunnen verschillen afhankelijk van het vuur, vandaar de kaas als indicator.

.
Zie hier het resultaat, een heerlijk pizzaatje. Maak er gerust een stuk of 3 per persoon. Natuurlijk is het toevoegen van andere ingredienten aanbevolen.

Zoals ieder gerecht moet je de ingredienten nemen die jij het lekkerste vind. In de buitenlucht smaakt eten toch lekkerder. De pastasaus gaat meestal toch mee in de rugzak om een lekkere pastamaaltijd te maken. Ook kun je voorgebakken balletjes gehakt in plakjes snijden en als topping gebruiken in plaats van de chorizo of ham. Balletjes gehakt zijn lekker door de pastasaus of door een soep. Een geroosterd pitabroodje met jam is prima om 's ochtends de dag mee te beginnen. Zo kun je dus heerlijk varieren met de spullen die je bij je hebt.

Dus naar buiten... pizza's maken..


vrijdag 16 november 2012

Nederland kent ongeveer 4000 soorten paddestoelen. Ongeveer...nogal een vage uitspraak. Buiten een vaste groep, zijn er ook soorten die komen en gaan. Onder de noemer paddestoel denken we vaak aan de onderstaande schimmel, de vliegenzwam. Schimmel .. ja schimmel, deze kleurrijke verschijningen zijn de vruchten van schimmels die zich via sporen verspreiden, welke schimmeldraden of zwamvlokken vormen.

Met behulp van de wind worden tientallen- tot miljoenen sporen meegenomen naar een nieuwe kiemplek. Het is een soort schieten met hagel en hopen dat een spoortje ooit op de juiste plek terecht komt. Want iedere soort schimmel is toch wel gespecialiseerd en moet dan op een voor hem ideale plek terechtkomen. Voor de ene tussen de bladeren, voor de ander op een beschadiging van een bepaalde soort boom.

Paddestoelen zijn er ook nog eens in verschillende maten, vormen en kleuren. Wat een pracht en praal, Alhoewel het hele jaar paddestoelen te vinden zijn, is de herfst toch wel de meest productieve periode in het jaar.
Hun functie in de natuur is een schone zaak, ze breken namelijk stoffen af, waar bepaalde bomen en planten, maar ook dieren van kunnen profiteren. Ze zijn dus vooral nuttig, ook al zijn er veel niet zo mensvriendelijke varianten. Ongeveer 23 soorten zijn dodelijk giftig voor de mens en veel meer ongenietbaar, waar veel dieren er vrolijk van kunnen snoepen. Insecten smullen er van en zijn er vaak als eerste bij. Veel zwammen zijn dan bij ontdekking al aangevreten. Toch zijn er een aantal zeer de moeite waard, buiten hun pracht, bijzonder smakelijk zoals eekhoorntjesbrood en de kastanjeboleet.

Laatst bij een wandeling in 'Het Kralingse' hebben we toch meer dan 40 verschillende soorten gezien. Waar je bij het merendeel toch onachtzaam aan voorbij zal lopen. Het is noodzaak om rustig en met een scherpe blik te zoeken. Een paddestoelengids, vergrootglas, zaklampje en spiegeltje naast je camera zijn handige hulpjes. Vergeet je statief niet voor de macrofoto's.



Wimperzwammetjes en Paarse Knoopjes zijn voorbeelden van paddestoelen waar je snel aan voorbij loopt. Onder deze paddestoelen wonen geen kabouters, deze zijn te klein. Naar mijn idee zijn kabouters zo wie zo seizoensmensjes en trekken weg met het goede weer. Paddestoelen zijn erg gevoelig voor de weeromstandigheden. Bepaalde soorten floreren alleen bij voldoende vochtig weer in combinatie met de juiste temperatuur. Zo kan het zijn dat u 2 dagen later andere soorten kunt ontdekken.

De IVN, Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten bij u in de buurt hebben regelmatig themawandelingen. Onder begeleiding kunt kennismaken en genieten van o.a. de paddestoelenpracht.in ons landschap. Als u heel goed kijkt ziet u misschien nog wel een kabouter ! ;-)

IVN - www.ivn.nl
Staatsbosbeheer - www.staatsbosbeheer.nl
Natuurmonumenten - www.natuurmonumenten.nl

Dus naar buiten....paddestoelen zoeken.

Veel plezier,

The Trailtraveller.

zaterdag 10 november 2012

Ik zat laatst bij een hele interessante klas van de IVN Rotterdam, waarin een vogelkenner mijn ogen opende. Natuurlijk ging het over een heleboel vogels, maar specifiek een opmerking over de wilde eend. Het was mij wel eens opgevallen dat er in de sloot geen woerden (mannetjes eend) meer waren. Waren ze verjaagd ? Klusje klaar..wegwezen ? Het enige wat ik zag waren luid kwakende vrouwtjes. Waar zijn de woerden gebleven ?

Ik was bewust even naar het park gelopen waar altijd veel eenden verbleven. Ook daar dus alleen de vrouwtjes. Mysterieus verhaal..... Tot na de nuttige opmerking van de vogelaar.



De woerden waren er dus wel, het toverwoord was 'eclipskleed'. Dit eclipskleed krijgen ze tijdens de ruiperiode, direct na het broedseizoen. Het broedseizoen van de eenden is van augustus tot september (afhankelijk van de temperatuur). Tijdens het wisselen van kleed, kunnen de woerden bijna een maand lang niet vliegen omdat ze zowel slag- als staartpennen verliezen. Het kleed is ogenschijnlijk hetzelfde als die van de vrouwtjes eenden.

Woerden trekken zich tijdens deze periode meer terug tussen de vegetatie, waar het eclipskleed prima camoufleerd. Aangezien de ruiperiode veel energie kost, is zo'n camouflerend kleedje dus noodzaak. Ook ganzen kennen dit fenomeen van het verwisselen van kleed voor de ruiperiode. In de winterperiode worden weer paartjes gevormd, klaar voor het volgende seizoen.

Toch zijn er nog een aantal verschillen tussen de woerd en het vrouwtje; De kop lijkt iets gedrongener, dus wat ronder. De snavel is geel bij de woerd, deze kan minder geel worden in de rui. De vrouwtjes kwaken luid en woerden maken een zachter geluid. De ogen van een vrouwtje lijken vaak wat meer geknepen, van het mannetje wat ronder.

Zo zijn die veel geziene 'gewone' wilde eenden, toch weer een beetje bijzonder.

Op de foto rechts staan een paartje in het gewone verenkleed. Boven het vrouwtje en onder de woerd, welke dus kort van kleed veranderd. Eenden eten verschillende soorten voedsel; grassen, waterplanten, vissen en insecten. Maar in de stad is de bekende korstje brood een welkome afwisseling. Bij ieder watertje zijn ze wel te vinden, van slootje tot grote wateren.

Er zijn naast gedomesticeerde (witte) eenden ook soepeenden, dit zijn kruisingen van wilde met gedomesticeerde eenden. En hebben een variatie aan verenkleden.

Dus naar buiten...eendjes kijken (vergeet het brood niet, kun je ze mooi van dichtbij op de foto zetten).

zondag 4 november 2012

Na heel lang twijfelen heb ik besloten om een blog te beginnen. Niet dat er geen bushcraft blogs zijn, maar ik hoop de lezers mee te nemen in mijn ervaringen en avonturen binnen de outdoor wereld. De term outdoor is eigenlijk alles wat je buiten beleefd. Maar ik beperk mijn blogging in het contact met de natuur, weliswaar in het ruimste zin des woord.

Ik geloof dat juist de natuur de stabiliserende factor is in de 'snelle' wereld waarin we leven. Groen geeft rust, groen geeft eigenlijk alles wat we nodig hebben.

Als bestuurslid van Stichting Bushcraft en actief lid van het IVN ben ik zeer betrokken bij organisaties die verweven zijn met het 'groen beleven'.

Natuur is immers geen ding wat we voorzichtig moeten koesteren en -aanbidden, maar juist actief betrekken in ons buitenleven. Natuur is iets facinerends, prachtig, inventief- en spannend tegelijk.

Kijk maar naar de verandering van de zomer naar de herft, kleurenpracht en paddestoelen alom. Dieren die van de vruchten eten en zich druk voorbereiden op de winter.

Waarom groeit die paddestoel of -plant daar ?
Hoe komt die boom daar ? Welke dieren leven hier ? Zijn hier eigenlijk insecten ? Ik zie sporen van dieren, maar welk dier is dit ?
Mooie bessen aan die struik, kan ik die zomaar eten ?

Allemaal vragen die onderdeel worden van deze blog, met verrassende verhalen of vergelijkingen. Om U en uw (klein)kinderen te laten zien dat de natuur beleven helemaal niet saai is ! In de natuur en met zijn materialen is veel te doen, dat hadden onze voorouders al heel goed ontdekt. Hoera ! We gaan weer op ontdekkingstocht !

Vaak betrek ik mijn zoon in de activiteiten. Al die game-consoles zijn natuurlijk prachtig, Wii, Xbox en playstations met schitterende spelletjes en mogelijkheden. Het naar buiten krijgen van de spruitjes is dan ook geen eenvoudige taak. Scholen laten op dit gebied vaak een steek vallen. Bang voor vieze kleding. Het 'witte broeken syndroom' noem ik dit altijd. Boze ouders van kinderen die met vieze kleding thuis komen. Kinderen horen juist vies te worden, dat is namelijk gezond...

Hoe vaak hoor je niet 'Bah...een insect dat is eng, Pas op ! Hij kan giftig zijn'. Zelfs vele grote mensen rennen net niet gillend weg. (Fijn zo'n voorbeeldfunctie...zucht) Tot dat je uitlegt dat zo'n insect best nuttig is, wat ie doet en helemaal niet geinteresseerd is in mensen. Dan is er ineens een 'begrip', dat alles een doel heeft in de natuur !

Met vriendelijke groet,

The Trailtraveller 


Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!