woensdag 29 mei 2013

Paddestoelen zoeken is soms als een quest, zeg maar gerust een expeditie. Ik heb een hele lijst met paddestoelen die ik graag een keer wil fotograferen. Helaas komen paddestoelen niet op commando naar boven. Er zijn wel wat regels, zoals een opgewarmde grond, het juiste grondtype, de goede bomen en voldoende regen. Maar verder is het gokken en op gevoel.

Deze keer een dagje vrij..dus op jacht naar de voorjaarspronkridder. De voorjaarspronkridder (3x woordwaarde) is een eetbare paddestoel, met een redelijk eenvoudig te determineren voorkomen. Plopt uit de grond zo rond april-mei en is lid van de orde van anekdotes. Eerst wat sleutels van deze hoffelijke paddestoel:


  • Te vinden in weilanden, bermen, bosranden en onder heggen.
  • De hoed heeft een doorsnede van 5-10 cm en is half bolrond tot vlak met een golvende rand.
  • De hoedkleur varieert van wit tot licht geelbruinachtig in het centrum van de hoed.
  • De steel is 4 tot 7cm hoog en 1-2 cm dik. 
  • De kleur van de steel is wit.
  • De lamellen zitten zeer dicht opeen en zijn wit en bevatten witte sporen. 
  • De smaak is meelachtig. 

Foto van Wikipedia.
We weten waar we naar moeten zoeken, dus jas aan, rugtas mee en de deur achter ons in het slot.

Een wandelingetje is altijd lekker. De vorige dagen volop zon en hierna voldoende vochtige nachten.De geur van nat humus trekt door het wandelgebied, een goed voorteken !



De laantjes door, goed kijken naar links en naar rechts...

Oeps ik word ingehaald door een grasmaaivoetuig op het wandelpad. Dat belooft niet veel goeds. Dadelijk zie ik alleen nog voorgesneden plakjes. Na eental minuten loop ik langs het hertenkamp het park in. Zo te zien hebben ze hier nog niet gemaaid. Lopende langs het water zie ik een meerkoet door het gras lopen. Deze meerkoet heeft kaplaarzen aan, althans dit schiet bij mij te binnen bij het zien van de ietswat grijzige verdikkingen aan de poten. Verderop in het water zijn een paartje futen de jongen aan het voeren.

Een jonge fuut zwemt naast de ouders en de hele jonge kroost zit veilig op de rug. Samen verzorgen ze de jongen en verdelen netjes de taken. Futen hebben een uitgebreid baltsgedrag. Wat zeer vermakelijk is om naar te kijken.

Goed.. tijd om verder te gaan. Het pad loop ik verder af, kruis het fietspad en daar zie ik wat wits in de stuiken. Dat zou mooi zijn. Eenmaal dichterbij zie ik inderdaad een hoopje wat hoopgevend is. Met grote passen stap ik op het witte hoopje af.

Zakdoekzwam
Naaahhh.. een zakdoek, weer zo'n bekende zakdoekzwam. In een straal van 30 meter ligt het vol met zakdoekjes. Maar goed, het pad is nog lang, dus vol goede moed naar het volgende gedeelte van het park.


Op bepaalde plekken in dit park staat het met september en oktober vol met paddestoelen. Helaas zag ik niets wat uberhaupt in de buurt kwam van een paddestoel.

Bij de splitsing wist ik nog een plek waar daslook voorkomt, eens kijken of hier nog wat van bloeit. Daslook moet je spaarzaam gebruiken in een gerecht, want het is al snel overheersend. Er zijn een aantal gerechten waar daslook een heerlijke toevoeging is. Misschien iets voor een volgende keer.

Daslook bloemen
Prachtige lelie-achtige bladeren, het is niet voor niets dat ze soms verwisseld worden met het lelietje-van-dalen, welke giftig is. De bloemen zijn echter totaal verschillend, ook de aanhechting van het blad is anders.
Ze staan nog steeds op de lijst van beschermde planten, gelukkig niet meer op de rode lijst. De plant is mijnsinziens bezig met een goede comeback.

Nu langs wat bosranden, echter ook hier geen voorjaarspronkridder. Verderop steekt er iets boven het korte gras uit. Schrale troost, het is wel een paddestoel. Maar niet wat ik zocht....

De quest naar de voorjaarspronkridder duurt voort, warmer edoch regenachtig weer voorspeelt. Beter kun je je niet wensen toch ?

Dus naar buiten... voorjaarpronkridders zoeken.

1 opmerking:

Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!