zondag 4 november 2012

Na heel lang twijfelen heb ik besloten om een blog te beginnen. Niet dat er geen bushcraft blogs zijn, maar ik hoop de lezers mee te nemen in mijn ervaringen en avonturen binnen de outdoor wereld. De term outdoor is eigenlijk alles wat je buiten beleefd. Maar ik beperk mijn blogging in het contact met de natuur, weliswaar in het ruimste zin des woord.

Ik geloof dat juist de natuur de stabiliserende factor is in de 'snelle' wereld waarin we leven. Groen geeft rust, groen geeft eigenlijk alles wat we nodig hebben.

Als bestuurslid van Stichting Bushcraft en actief lid van het IVN ben ik zeer betrokken bij organisaties die verweven zijn met het 'groen beleven'.

Natuur is immers geen ding wat we voorzichtig moeten koesteren en -aanbidden, maar juist actief betrekken in ons buitenleven. Natuur is iets facinerends, prachtig, inventief- en spannend tegelijk.

Kijk maar naar de verandering van de zomer naar de herft, kleurenpracht en paddestoelen alom. Dieren die van de vruchten eten en zich druk voorbereiden op de winter.

Waarom groeit die paddestoel of -plant daar ?
Hoe komt die boom daar ? Welke dieren leven hier ? Zijn hier eigenlijk insecten ? Ik zie sporen van dieren, maar welk dier is dit ?
Mooie bessen aan die struik, kan ik die zomaar eten ?

Allemaal vragen die onderdeel worden van deze blog, met verrassende verhalen of vergelijkingen. Om U en uw (klein)kinderen te laten zien dat de natuur beleven helemaal niet saai is ! In de natuur en met zijn materialen is veel te doen, dat hadden onze voorouders al heel goed ontdekt. Hoera ! We gaan weer op ontdekkingstocht !

Vaak betrek ik mijn zoon in de activiteiten. Al die game-consoles zijn natuurlijk prachtig, Wii, Xbox en playstations met schitterende spelletjes en mogelijkheden. Het naar buiten krijgen van de spruitjes is dan ook geen eenvoudige taak. Scholen laten op dit gebied vaak een steek vallen. Bang voor vieze kleding. Het 'witte broeken syndroom' noem ik dit altijd. Boze ouders van kinderen die met vieze kleding thuis komen. Kinderen horen juist vies te worden, dat is namelijk gezond...

Hoe vaak hoor je niet 'Bah...een insect dat is eng, Pas op ! Hij kan giftig zijn'. Zelfs vele grote mensen rennen net niet gillend weg. (Fijn zo'n voorbeeldfunctie...zucht) Tot dat je uitlegt dat zo'n insect best nuttig is, wat ie doet en helemaal niet geinteresseerd is in mensen. Dan is er ineens een 'begrip', dat alles een doel heeft in de natuur !

Met vriendelijke groet,

The Trailtraveller 


0 reacties:

Een reactie posten

Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!